نوشتم اول خط، بسمه تعالی، سر
بلندمرتبه پیکر، بلندبالا سر
 
فقط به تربت اعلات، سجده خواهم کرد
که بنده ی تو نخواهد گذاشت، هرجا سر
 
قسم به معنی لا یمکن الفرار از عشق
که پر شده است جهان، از حسین سرتاسر
 
نگاه کن به زمین! ما رأیت إلا تن
به آسمان بنگر! ما رأیت إلا سر
 
سری که گفت: «من از اشتیاق لبریزم
به سرسرای خداوند می روم با سر....
 
هر آنچه رنگ تعلق، مباد بر بدنم
مباد جامه، مبادا کفن، مبادا سر.»
 
همان سری که "یحب الجمال" محوش بود
جمیل بود، جمیلا بدن، جمیلا سر....
«بقیه شعر در ادامه مطلب»


 «به حرمت دل سپیدت اقا

ردم نکن اگرچه روساهم

توی محل صدای هیئت میاد....

عطر عزات پیچیده توی گوشم

راه سفر به شهر عشق بازه...

باید لباس مشکی مو بپوشم...»



+میان گریه های با معرفتتان...التماس دعا...