در امتداد جاده ای پاییزی.فارغ از تمام درد ها،دغدغه ها...
بوی باران و نوازش نسیم
نشسته روی صندلی"آرام...بی صدا..."
وچه زیباست عطر این آرامش...
در هیاهوی روزها و لحظه های پرهیاهوی تو!
کاش به جای این همه همهمه خیابان
باز من بودم و موسیقی باران...
وای باران...
بـــاران...
باران...
آری.اولین سلامم را خوب به خاطر بسپار.اولین ها همیشه میمانند...
اینجا خواهم نوشت از برنامه هایم،از دغدغه ها،از خبر ها و دل نگرانی ها و دیدگاه های شخصی ام.
شما هم روی نوشته هایمان نکته سنجی کنید و مارا از نظرات خوبتان بهره مند سازید
من هم قول میدهم تا حد توان پاسخگوی نظرات ارزشمندتان باشم.
شروع شد غزل این وب«بسمه تعالی»
سپــــاس.یاعلی
